உலக சினிமாக்களில் அவ்வப்போது சஞ்சரித்து வருகிறேன். அண்மையில் One flew over the cuckoo’s nest பார்க்கும் வாய்ப்பு கிடைத்தது. Milos Forman படம். Michael Douglas தயாரிப்பு (ஆச்சர்யம்!).
ஆழமானது என்றாலும், சாதரணக் கதை (நாவலைத் தழுவிய படம் – நாவலைப் படித்ததில்லை; பிடித்திருக்கும் என்று தோன்றவில்லை). நிர்ணயிக்கப்பட்ட விதகளுக்கும் மனித விருப்பத்திற்கும் விடுதலையுணர்வுக்கும எதிரான போராட்டம். சொன்ன விதம் உலுக்குகிறது. அத்தனை பேரும் அழுத்தமாக நடித்திருக்கிறார்கள். Jack Nicholson நடித்து As good as it gets, Departed பார்த்திருக்கிறேன். Al Pacino, Robert DeNiro வரிசையைச் சார்ந்தவர். சுற்றிலும் அனைவரும் அவ்வளவு சிறப்பாக நடித்திருக்கிற போதும் இவரால் தனித்துத் தெரிய முடிகிறது.
நாயக்கனுக்கும் நாயகிக்கும் இடையில் இடைவிடாத போராட்டம். இறுதியில், தமிழ்ப்படமாக இருந்தால் காதலித்திருப்பார்கள். இதில் பார்வை பரிமாற்றத்தற்கான அர்த்தத்தை (நிறைய வெறுப்பு,போட்டி கொஞ்சம் காமம்கூட இருக்கலாம்) பார்ப்பவர்கள் கற்பனைக்கு விட்டுவிட்டார்கள்.
தமிழில் இப்படி படம் எடுக்க முடியும் என்றே தோன்றுகிறது. சிவாஜியால், கமலால் நடிக்க முடிந்த பாத்திரங்கள்தான். சுற்றிலும் ஈடுகொடுக்க இவ்வளவு துணைநடிகர்கள் கிடைப்பார்களா தெரியவில்லை. பாடல்கள் இல்லாத படத்தை எடுக்க இயக்குனர் கிடைப்பாரா தெரியவில்லை. காதல் இல்லாத படத்தை எடுக்கத் தயாரிப்பாளர் கிடைப்பாரா தெரியவில்லை. ரசிப்பதற்கு நிச்சயம் ஆட்கள் இருக்கிறார்கள்.
உரக்கச் சொல்வேன் 