பசுமை நிறைந்த எதிர்காலம் குறித்த என் முந்தைய பதிப்பை எழுதியதும் தான் தெரிந்தது, என் ஏக்கம் ஏற்கனவே டென்மார்க் மக்களால் முப்பது ஆண்டுகளுக்கு முன்பே தீர்க்கப்பட்டிருக்கிறது.
எரிபொருள் தட்டுப்பாட்டினை எவ்வளவு ஆக்கப்பூர்வமாய் அணுக முடியும் என்பதற்கு அழகிய எடுத்துக்காட்டு டென்மார்க். பற்றாக்குறையை, வளர்ச்சிக்கான ஒரு வாய்ப்பாக அவர்கள் மாற்றிய விதம் வியக்கவைக்கிறது. காற்றாலை இயந்திரங்களின் ஏற்றுமதி இன்று டென்மார்க் பொருளாதார வளத்தின் அடித்தளங்களில் ஒன்று. நகரங்களின் குப்பைகளைக்கூட ஓரிடத்தில் குவித்து எரிபொருளாக்கி மின்சாராமாக்குகிறார்கள்.
நாம் பின்பற்ற வேண்டிய பாதை இதுதான் என்று திண்ணமாய்த் தெரிகிறது. ‘World is Flat’ புகழ் தாமஸ் ஃபரைட்மேன் (Thomas Friedman) இதை அழகாய் விளக்கியிருக்கிறார். பெட்ரோல் மாதிரி எரிபொருள்களின் விலையை இன்னும் உயர்த்துவதன் மூலம் தான், அவற்றின் ஆதிக்கத்திலிருந்து மீளமுடியும் என்று ஒலிக்கற, டென்மார்க் பிரதமரின் எதிர்மறைக் கருத்து ஆழமானது. Two-gear toilet பற்றி நான் அடிக்கடி சிந்தித்ததுண்டு – மணிக்கணக்காய் குடத்தை இடுப்பிலேந்தி நடந்து நீர் எடுக்கிற பெண்களின் நினைவு மேலோங்க, கழிப்பிடத்தில் நாம் எவ்வளவு நீரை விரையப்படுத்துகிறோம் என்கிற குற்ற உணர்வோடு.
ஒரு புறம் அணு ஒப்பந்தத்தையும், டாடா நேனோவையும் வேறு காரணங்களுக்காக நான் வரவேற்றாலும் கூட, அவை இல்லாமலே போனால், ஓர் அதிர்ச்சி வைத்தியமாகி அது நம்மை உலுக்கி எழுப்புமோ; வளர்ந்த உலகின் உலுத்துப்போன பழைய பாதையை விட்டு விலகி, புத்தம் புதிய பாதை அமைக்க உந்துதலாகுமோ என்று தோன்றுகிறது.
உலகம் விரைவாக விழித்துக்கொண்டிருக்கிறது. நம் வாய்ப்பு நாம் கைப்பற்றும் வரை காத்திருக்கப் போவதில்லை.