மெத்த மகிழ்ச்சியுற்றேன் –
அலுவலகம் செல்லும்முன்
முத்தமொன்று கேட்டு, அவள்
முடியாதென்ற போது.
வாயில் கைவைத்து,
அப்பா தயிர் என்றாள்,
வெண்திட்டாய்ப் படிந்திருந்த
உணவின் மிச்சத்தை.
மெத்த மகிழ்ச்சியுற்றேன் –
அலுவலகம் செல்லும்முன்
முத்தமொன்று கேட்டு, அவள்
முடியாதென்ற போது.
வாயில் கைவைத்து,
அப்பா தயிர் என்றாள்,
வெண்திட்டாய்ப் படிந்திருந்த
உணவின் மிச்சத்தை.
This entry was posted on திங்கள், ஜூலை 12th, 2010 at 10:50 முப and is filed under மகள், மகிழ். You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.